1- به خدا توکل کنید:
این موضوع حداقل باعث خوشبینی نسبی به مسایل میشود و بر ذهن ناخودآگاه شما تاثیر می گذارد؛ در عین توکل تلاش لازمک است.
2- تجزیه و تحلیل موضوع:
یعنی محاسن یا معایب انجام یک کار خاص را بسنجیم و ببینیم کفه ترازو. به کدام سمت سنگینی می کند ؛ بدیهیه هرچقدر موضوع مهمتر باشد میزان وقت بیشتری باید صرف تجزیه و تحلیل اون کرد و در عین حال سخت گیری را باید کنار گذاشت؛ اگر مشخص و واضح است که آن کار کار خیری می باشد نباید درنگ کرد ولی اگر با سختی هم راه باشد باید دید میزان تحملمان در رابطه با آن موضوع چقدر است و بطور کلی در اینجور مواقع برای اینکه فرصت و کار خیر از دست نرود باید تلاش کرد و تحمل را بالا برد. در مسایل مهم زندگی مثل انتخاب رشته، کار، ازدواج ، مهاجرت و... زیاد از حد وسواس به خرج ندهید چون در این مسایل هیچگاه همه چیز وفق مراد ما نیست بجای وسواس زیادی بایستی تلاش کنیم حدالامکان موانع و مشکلات پیش رو را از میان برداریم .
سعی نکنید همه راه های ممکن را با آزمون و خطا امتحان کنید و به اصطلاح از این شاخه به اون شاخه بپرید چون امتحان راه های مختلف شما رو برعکس از هدفتون دور می کنه و شما ممکنه متوجه این مساله نشوید و غیر از هزینه های اقتصادی بعضا زیاد، انرژی و وقتتون که ارزشمند ترین چیزه زندگیه رو هدر میده و در اهداف مهم این موضوع اثرات مخرب جبران ناپذیر دارد.
همچنین افرادی که بیش از حد یک موضوع را بررسی می کنند باعث میشود گاهی بعضی از گزینه‌های مناسب را به علت تعلل زیاد از دست بدهند؛ این افراد معمولا هم بعد از هر تصمیم‌گیری احساس پشیمانی می‌کنند.
3- تجربه:
